Bezsenność

Tęskniliście? Wiem, że nie, nie musicie udawać. Tak czy siak, podziękowania dla byleco, za ogarnięcie poprzedniej aktualki. Lżej mi będzie umierać, mając świadomość, że wychowałem sobie następcę, który pociągnie ten burdelik pod moją nieobecność.

A tak z innej beczki, znacie to uczucie, gdy wstajecie rano wypoczęci po dobrze przespanej nocy, pełni energii, nie mogąc się doczekać, co przyniesie ten nowy dzień? Jeśli tak, to proszę mi przypomnieć, bo ja od dwóch tygodni praktycznie nie sypiam. No i jak widać po godzinie publikacji tej akutalki, dzisiejsza noc nie jest wyjątkiem. Cóż starość nie radość bla bla bla czas se miejsce na cmentarzu rezerwować.

Niestety brak snu nie przełożył się na moją produktywność, a wręcz przeciwnie (Mrina nie bij, oddam to tłumaczenie, obiecuję), toteż z rozdziałami za bardzo nie poszaleliśmy. Wiem, że poprzednia tłusta aktualka mogła rozbudzić wasze apetyty, ale tym razem zrealizowany został tylko plan minimum. Dobra, dość owijania w bawełnę, o to rozdziały:


YRYR 19, czyli niezdrowe fantazje, niewyżytej nastolatki: Reader, MD;
Paczaj na to! Paczysz?! To Mieruko 14!: Reader, MD

No i na koniec, pora odpowiedzieć sobie na odwieczne pytanie: why don’t i miss you a lot, forever? Żegnajcie.

Wszystko, co dobre, szybko się kończy…

…na szczęście skanlacje to piekło (jeśli wierzyć Mrinie), więc Bombowiec wciąż lata i nie zamierza się, póki co, zatrzymywać! I tak już jest od roku.

Tak tak, właśnie stuknął nam roczek. Ach, cóż to był za rok! Kto by się spodziewał, że coś, co zaczęło się od pijackiej zabawy, przerodzi się w niemalże pełnoprawną grupę skanlacyjną i w tak dużym stopniu namiesza mi w życiu. Na szczęście mieszanie miało głównie pozytywny efekt, i lepiej niech tak zostanie xD

Ale, starczy mojego starczego zrzędzenia. Dzisiejsza aktu jest urodzinowa, a co za tym idzie wyjątkowo obfita. I tak mamy dziś dla was jeden rozdział opowieści o niespełnionej seksualnie artystce (i tym samym zakończyliśmy tomik II, jeeej!), jeden rozdział o dziewczynkach, co zamiast się uczyć, opierdalają się w szkole, dwanaście rozdziałów o niepoprawnej romantyczce, i, jako piękne ukoronowanie dzisiejszej aktu, aż dwa rozdziały o dziewczęciu, co widzi trochę zbyt dużo (anime już za miesiąc, hype!).
A to tego jeszcze bonusik w postaci króciutkiego łanszocika, i starannie wyselekcjonowanego przez samego pokładowego UberDegenerata, byleco, hentajec (spokojnie, nic nazbyt zbereźnego).
Oto linki:
Czochranie 15: MD, Reader
YRYR 16: MD, Reader
Menhera 86-97: MD, Reader
Mieruko 10: MD, Reader
Mieruko 11: MD, Reader
Ciężarówką do innego świata: Reader
Magiczny Plasterek: Reader

To jeszcze nie koniec dobrych wiadomości. Jak zapewne pamiętacie, ostatnio pochowaliśmy naszego dobrego przyjaciela Szyzumika. Przyroda jednak próżni nie lubi, dlatego też na miejsca mojego nieodżałowanego misiaczka, zaprosiłem do bombowca kolejnego Miśka. I to nie jakiegoś tam zwykłego miśka! Panie i Panowie, z dumą ogłaszam, że szeregi Załogantów z dniem dzisiejszym zasiliła jedyna w swym rodzaju ArcyMisiek!!! Nie ukrywam, negocjacje były trudne, musiałem poświęcić pewne części ciała, jak również Kozę, by ją do współpracy przekonać, ale szczęśliwie Załoga wzbogaciła się o nowego korektora.

No i na zakończenie jeszcze piosenka, która dobrze podsumowuje miniony rok:

Mema nie ma…

…wystarczy, że moje życie jest jednym wielkim memem

Czochrańsko 14: MD Reader
YuruYuri 14♥: MD Reader

Chcesz by i twoje życie nabrało memicznego posmaku? Dołącz do nas już dziś! Wbijaj na discorda (link w menu strony, niech jego znalezienie będzie pierwszym testem), i pisz do mnie, to jest do Kastratore#9197 (znaleźć mnie najłatwiej na kanale ze zwyrolstwami).

Zrobiłem sobie za słodką kawę 🙁

A i jeszcze piosenka, dziś będzie o życiu w dziurze, i o tym, że nie ma z niej ucieczki:

蘇り

Sponiewierany ciężkim starciem z najtrudniejszym przeciwnikiem — z samym życiem — Bombowiec zmuszony był udać się na jakiś czas do hangaru. Lecz tak jak Jezus po trzech dniach opuścił swój grób w skale i wstąpił do nieba, tak i on w końcu opuścił swoje schronienie, by znów wzbić się w przestworza. Daleko nam jednak to bycia istotą boską, więc w naszym przypadku ten proces trwał nieco dłużej — niemalże dwa miesiące.

Nie myślcie sobie jednak, że był to czas stracony! Dzielni Załoganci nie próżnowali, w czasie gdy ich ukochana maszyna szykowała się do ponownego lotu.

Szyzumik dokonał tego, w co wielu wątpiło i uzyskał promocję do następnej klasy, zamykając tym samym usta wszystkim hejterom. Tak trzymaj mój Misiaczku, jak to mają w zwyczaju mówić wychowawcy w szkołach jak świat długi i szeroki, „jesteś zdolny, ale leniwy” (chociaż w jego przypadku to nie jest eufemizm a szczera prawda, ten chłopak byłby zdolny świat zwojować, gdyby mu się tylko chciało i odstawił w końcu te fajki).

Anonek rzucił się w wir pracy zawodowej. Nie wiemy wiele na temat charakteru tej pracy, ale znając życie i Anonka, szykuje on pewnie przewrót w jakimś kraju, rządzonym żelazną ręką przez okrutnego dyktatora, który zabrania swoim poddanym obcowania z ukulturalnionymi dziełami. Czyżby władza Ajatollahów miała chylić się ku końcowi? Kto wie, jedno jest tylko pewne, tam, gdzie uderzy sprawiedliwy gniew Anona, tam grzech i rozpusta zakwitną na nowo!

Byleco zaś… ech ja nawet nie wiem, czy to chłop, czy to baba, czy to człek, czy to obcy. Nieodgadniona pozostaje tajemnica tworu znanego nam, maluczkim, jako byleco. Pewnie wkurwiał ludzi z różnych discordowych krain, w przerwie podziwiając słodkie kotki i jeszcze słodsze trapiki. Ale, pomimo tak napiętego grafiku, nauczył mnie grać w HoIa, więc chwała mu za to. Nie taki zły byleco, jak go malują.

Jeśli zaś o mnie chodzi to cóż, to były bardzo intensywnie przebyte dwa miesiące. A wszystko zaczęło się niewinnie, od tego, że ogoliłem sobie jaja (i dupkę zresztą też). Potem, jak za dotknięciem czarodziejskiej żyletki sprawy przybrały zaskakującego obrotu. Najpierw przyszło mi stanąć twarzą w twarz przed Boskim obliczem. Na szczęście Bóstwo to okazało się być Bóstwem miłosiernym i wyszedłem z tego spotkania jedynie wzbogacony o nowe moce. W ów moce wyposażony zinfiltrowałem kwaterę główną Żółci, chcąc zaciągnąć Pucię na powrót do Bombowca. Ta misja się nie powiodła, ale w zamian odkryłem tajemne sekrety samego Zupeła (a kto je pozna, ten niechybnie doświadczy oświecenia), a mordka ma zostało dokładnie wylizana przez Dziuńsko (i drinki były zajebiste!). Następnie udałem się do Jamy Zła (ale nie takiej, w której jaja klekoczą), by napisać egzamin z mangozjebstwa (wyniki pod koniec sierpnia, trzymajcie kciuki). A na koniec o mały włos nie utonąłem w morzu. Gówna.

Jak widzicie moi mili, Załoga przez te dwa miesiące miała ręce pełne roboty. A efektem tego są nie dwa, nie trzy, ale cztery! tak cztery!!! nowe rozdziały, by zaspokoić wasz głód. Na wasze ręce składamy kolejny rozdział Czochrania, aż dwa rozdziały o dziewczynie co widzi same pojebane rzeczy i do tego na deser, ekskluzywnego, świeżego jak chlebek z Biedronki łanszota, o dziołchach co dostały kosza.

Bawcie się dobrze, a oto i linki do rozdziałów:

Czochrańsko 13: Reader MD

Kobieta ze zwidami 9: Reader MD

Kobieta ze zwidami 9.5: Reader MD

Dziołchy ze złamanym serduszkiem :((( Chwilowo exclusive na stronie, bo nie umiem/nie da się wrzucić nowych pozycji na MD :(((((

A właśnie, MD też wróciło do życia, tak więc wszystkie rozdziały z poprzednich aktualek znadziecie teraz też na MangaDexie. Smacznego, moje słodkie mangozjebuski ♥♥♥

PS. Mema nie ma, bo Szyzumik ma wakacje. W zamian łapcie piosenkę o ludziach ruchanych w dupsko przez życie, czy coś takiego:

Saturn Return

Jest taka manga, którą tłumaczyłem na angielski (chwilowa mamy hiatus, bo życie dorwało naszego edytora, ale ostatnio pojawił się promyczek nadziei, że wróci do mangozjebstwa i pracę ruszą na nowo) zatytułowana Saturn Return. Pewnie, jak i ja gdy zasiadałem do tłumaczenia, zastanawiacie się, czym ów powrót Saturna jest. Otóż moi mili, astrologowie określają tym mianem moment, w którym Saturn powraca do tego samego miejsca na swojej orbicie, jakie zajmował w dniu naszych narodzin. Ten układ powtarza się co jakieś dwadzieścia dziewięć i pół roku, a każdy powrót Saturna ma oznaczać koniec starego i rozpoczęcie nowego rozdziału w naszym życiu. Może to właśnie dlatego dopadł mnie ostatnio ciężki egzystencjalny kryzys?

Każdy, kogo taki kryzys dopadnie, walczy z nim na swój własny sposób. Dajmy na to mój ojczulek, który nie dawno doświadczył drugiego powrotu w swoim życiu, kupił sobie quada i popierdala na nim przez bezdroża moich rodzinnych stron. Nie zważa przy tym na swój chory kręgosłup, który sprawia, że każdą taką sesję musi później odcierpieć. Najwyraźniej ból korzonków skutecznie maskuje ból istnienia.

U mnie zaś, kryzys objawił się nagłą i niewytłumaczalną w inny sposób niechęcią to wszystkiego, co sprośne. Ja wiem, że może to wydać się szokiem dla tych, co mnie znają, ale odstawiłem pornole, zaprzestałem samogwałtów, nawet lewding na Żółci wyciszyłem (Zupo, wybacz)! Dlatego w dzisiejszej aktualce nie uświadczycie Czochrania, wraca za to, po dłuuuugiej przerwie YuruYuri i, po przerwie nieco krótszej, Menhera! (BTW, przez dwa miesiące zapominałem wrzucić ją na stronę, więc powiedzmy, że ma ona dziś swą drugą premierę)

Menhera 2-81
YuruYuri 13

Chciałbym jednak uspokoić w tym miejscu wszystkich, którzy mogliby poczuć się zaniepokojeni moim stanem. Depresja i alkohol skutecznie pozwoliły mi przezwyciężyć ten kryzys, dziewczęta w 2d znów mnie kręcą, powróciłem do swych grzesznych uczynków, a na klamkę ponownie spoglądam z tęsknotą, więc od następnej aktualki wraca wszystko do normy! Macie tutaj mały teaser (autorstwa naszego niezastąpionego Anona!) tego co was czeka już niebawem:

PS. Mema nie ma, bo Szyzumik ma urlop a ja jestem stary boomer. Po boomerskie memy zapraszam do Zupy.

Depresja, robale i niebieski ekran

W dzisiejszej aktu planowałem napisać epicką opowieść o pewnej damie, która trudniła się spuszczaniem wpierdolu na morzach i oceanach wszelakim adwersarzom Albionu. Ale niestety mam depresję, więc zamiast opowieści macie tłumaczenie dwóch piosenek, jednej o robakach i drugiej o złych programistach, które popełniłem pewnej bezsennej nocy (a takich jest ostatnio zatrważająco wiele), a piosnki które skomponował artysta kryjący się pod pseudonimeme „Depresja”

Insekt
愛と平和 嘘と真将来の夢
澱む空気を 吸い吐きしては気分晴れずに地に這いつくばる御免 欲してないけど 君を頂戴いたします
自分 自分 自分 自分 いぇーきみのことより自分 自分 自分 自分 いぇーぼくがだいすき
白い 糸に 巻かれ
偽りと本当 夢と希望現実逃避
暗闇を飛ぶ 無数の仲間が味方偽り 犠牲 計り知れぬ御免 仕方ない事 君を頂戴いたします
自分 自分 自分 自分 いぇーきみのすみかは自分 自分 自分 自分 いぇーぼくのものだぜ
黒い 意図に 巻かれ
食べて喰われ食べて喰われ また食べられて美しいあの蝶のように 僕も羽ばたきたいけど生きて死んで生きて死んで また犯されてこの世あの世生きる為に お腹が空いたからぼくがいきてゆくためにきみがしんでくれないかな
食べて喰われ食べて喰われ また食べられて弱い僕ら助け合いで 群れて生きたいけど生きて死んで生きて死んで また殺されてこの世あの世生きる為に お腹が空いたから
ぼくがいきてゆくためにきみがいきてゆくためにみんないきてゆくためにだれかしんでくれないかな
Miłość i Pokój, Prawda i Rzeczywistość
O przyszłości sen
Ciągle przygnębiony pełzam po ziemi zatęchłe powietrze w nozdrza wciągam swe
Wybacz, ja wcale tego nie chcę, lecz pozwól, że dziś tobą posilę się.
Ja, Ja, Ja, Ja, Yeah!
Wiedz, że ja od ciebie,
Ja, Ja, Ja, Ja, Yeah!
bardziej kocham siebie!
Niech oplącze cię ma biała sieć
Fałsz i Prawda, Marzenia i Nadzieja
Ucieczka od Rzeczywistości
Nie znając poświęcenia, 
przemierzają mrok,
niezliczeni niby-sprzymierzeńcy 
Wybacz, nic na to nie poradzę, lecz dziś znów tobą posilę się.
Ja, ja, ja, ja, yeah!
Twój dom niech się stanie
Ja, ja, ja, ja yeah!
Dzisiaj domostwem moim!
Niech oplotą cię moje ciemne intencje
Jeść i pożerać, jeść i pożerać, aby znowu móć pożywić się
Też tak pięknie jak motyl trzepotać skrzydełkami chcę
Żyć i umierać, żyć i umierać, znów krzywdzić muszę
By przeżyć na tym świecie, bo ciągle czuję głód.
Bym ja kolejny dzień mógł przeżyć,
Czy ktoś umrzeć dziś by mógł?
Jeść i pożerać, jeść i pożerać, by znowu móc pożywić się.
My słabeusze  wspieramy i roimy się bo chcemy żyć.
Żyć i umierać, żyć i umierać, znowu zabijać muszę,
Aby żyć na tym świecie, bo ciągle czuję głód
Bym ja kolejny dzień mógł przeżyć
By wszyscy kolejny dzień mogli przeżyć
Czy ktoś umrzeć dziś by mógł?
Atari Front Program
機械が夢を歌ってる 電子の海を流れてる
心に響かないぜ 水や火やウランで歌うから
気が付きゃ同時間 六、三、三の 流れ作業で仕込まれた基礎情報
自らの当たり前が水物だとは 簡単には受け入れられない
Maszyny śpiewają swe sny
Po elektronicznym morzu unoszą się
W sercu nie usłyszysz jej
Bo to z wody ognia i uranu jest pieśń
Ostrożnie, po sześć, trzy, trzy*, linia produkcyjna wytłacza podstawowe informacje
Ciężko zaakceptować, że nasze oczywistości nie są wcale tak oczywiste.
世界中誰でも分かる事でも それを説明するのは難しいKażdy na świecie wie, lecz trudno objaśnić dlaczego 
血の色は真っ赤っかで 海の色は真っ青で人殺したら駄目 みんなが know know know血の色は真っ赤っかで 海の色は真っ青で人殺したら駄目 ガキでも know know knowあたりまえのプログラムKrew jest krwistoczerwona, a morze tak bardzo niebieskie,a zabójstwo to ciężki grzech, każdy to wie, wie, wie
Krew jest krwistoczerwona, a morze tak bardzo niebieskie, a zabójstwo to ciężki grzech, nawet dziecko wie, wie, wie
Naturalne oprogramowanie
ごはんがうまい うまいとは思わないそんな人とは相容れない そういった断絶のくりかえし分かりやすい答えならあっという間 だけど微かでも外れたら応用不可たとえばすれ違った人にも 暮らしがあることまで想像できないJa lubię jeść ryż. Jeśli ty jeść nie lubisz
kompatybilności między nami brak, i połączenie ciągle zrywa się.
Tylko łatwe do zrozumienia odpowiedzi, łatwo zastosować w praktyce.
Dlatego nie mogę sobie wyobrazić, że mijany człowiek, wiedzie swoje osobne życie 
懐に忍ぶ出刃包丁が デバッグの隙間をするりPrzez luki w oprogramowaniu wysuwa się ukryty pod ubraniem nóż
血の色は真っ赤っかで 海の色は真っ青で人殺したら駄目 みんなが know know know血の色は真っ赤っかで 海の色は真っ青で人殺したら駄目 ガキでも know know knowKrew jest krwistoczerwona, a morze tak bardzo niebieskie,a zabójstwo to ciężki grzech, każdy to wie, wie, wie
Krew jest krwistoczerwona, a morze tak bardzo niebieskie, a zabójstwo to ciężki grzech, nawet dziecko wie, wie, wie
なんで知ってるんだろう なんで知ってるんだろういや なんで知ってる事にされてるんだろうシンギュラリティ迎え 不気味の谷を越えなあ答えておくれ 無いデータの行方Skąd to niby wiem? Skąd to niby wiem?
Nie, Czemu sprawiono, że to wiem?
Wyjdź naprzeciw osobliwości**, przekrocz dolinę niesamowitości***,
Odpowiedz, gdzie sąbrakujące dane. 
*sześć trzy trzy to prawdopodobnie nawiązanie do japońskiego systemu edukacji, który składa się (dla większości uczniów) z sześciu lat podstawówki, trzech lat gimnazjum i trzech lat szkoły średniej
**https://pl.wikipedia.org/wiki/Technologiczna_osobliwo%C5%9B%C4%87
***https://pl.wikipedia.org/wiki/Dolina_niesamowito%C5%9Bci

To byłoby na tyle mojej grafomanii. Natomiast nie jest to koniec złych wiadomości. Ze względu na moja ciężką depresję, nie będzie dziś memów. Memy w dniu dzisiejszym zastąpione zostaną dowcipami o łotewskich chłopach:

Trzech Łotyszy przechwala się swymi syny: „Mój syn żołdak, może gwałcić tyle kobiet ile chce”.
Drugi ” Mój syn rolnik, może jeść tyle zimnioków ile chce”
Trzeci mówi: „Mój syn trup, dla niego trud skończony”.
Mówią oni „Tyś wygrał z nami”.
Ale wszyscy smutni.

Młody chłopak, pop i oficer Politbiura lecą samolotem. Nagle silnik przestaje działać – są tylko dwa spadochrony.
Oficer Politbiura mówi „Dajcie mi spadochron, tylko ja ochronię ojczyznę przed imperialistycznymi szpiegami” i wyskakuje.
Na co pop: „Chłopcze, ja jestem już stary, swoje przeżyłem, weź ten spadochron”. Ale chłopak już wyskoczył bez spadochronu, dla niego trud skończony.

Dylemat w Szkocji – jeść zimnioka, czy pić łyski. Na Łotwie nie ma dylematu, nie ma ani łyski, ani zimnioka. Jest tylko chłód i śmierć z niedożywienia

Łotewski chłop mówi do syna: „Mam złą i dobrą wiadomość”. Syn: „jaka zła?” „Politbiuro przyszło i zabiło matkę”. „A jaka dobra?” – „Twoja łza posoli zimnioka”. Ale nie ma zimnioka, jest tylko mroźna zima, halucynacja z niedożywienia i śmierć.

Dwóch Łotyszy spogląda na chmury, jeden widzi zimnioka, drugi widzi niespełnione marzenie. Ale to tylko halucynacje, czeka ich śmierć z niedożywienia. Takie jest życie.

PS. Poszukujemy nowych członków do Załogi, w szczególności edytorów, ale chuj tam, nie pogardzimy nikim, kto umi typować czy tłumaczyć. Ostatnio jeden człowiek się zgłosił , mówił, że chce z nami robić skanlacje. Ale to nie był człowiek, Człowieków nie ma. Jest tylko chłód i śmierć z braku skanlatorów.
~Kastratore

Elo. Generalnie korci mnie, żeby napisać „a chuj w depresję tego starego kmiota, macie tu memy”. Jednakowoż nie zrobię tego, bo jeśli Kastrata zabraknie, to kto mi będzie udzielać chwilówek na gierki ze Steama XD
Tak więc macie same rozdziały, mangozjebne podludzie, enjoy xD
~Szyzumik

A alkusowi postawcie po Harnaśku. Chłop, jak widać, potrzebuje piwera w trybie instant.

Rozdziały:
Panna wyczochranna – 11 | 12

Szachowe Szaleństwo, czyli Kastratore (399 IQ) vs popcornnnn771 (397 IQ)

Szachy. Kto bywa na naszym discordzie (a kto nie bywa, ten niech się lepiej nie przyznaje, tylko czym prędzej wbija na serwer) wie, że ta szlachetna gra cieszy się ostatnio dużą popularnością wśród członków Załogi i nie tylko. I nie ma czemu się dziwić, ciężko o drugą taką grę, która łączyłaby w sobie prostotę zasad, jednocześnie wymagając od graczy zaangażowania wszystkich swoich zasobów intelektualnych. Niestety, niektórzy błędnie uważają, że szachy są nudne, że nie ma w nich emocji. „Gdzie krew, pot i łzy?!” pytają. Żeby obalić ten szkodliwy mit, chciałbym dziś wam zaprezentować pojedynek szachowy na najwyższym poziomie. Zaraz zobaczycie, jak wygląda partia szachów, gdy naprzeciw siebie staje dwóch zawodników z ponad przeciętnym IQ!

Żeby oszczędzić Wam trochę czasu, pozwolę się skupić na kilku ostatnich ruchach partii, którą stoczyłem z wielce szanowanym użytkownikiem popcornnnn771. Po otwierających ruchach sytuacja na planszy zdawała się być patowa – żaden z nas nie był w stanie wypracować sobie przewagi nad rywalem. Oto sytuacja wyjściowa, od której chcę zacząć analizę. Prawdziwa cisza przed burzą.

Ruch czarnego – cisza przed burzą

Tak jak mówiłem, sytuacja zdaje się być patowa. Obie strony straciły jedynie po dwóch pionkach, nikt zdaje się nie mieć prostej drogi do zwycięstwa i, co kluczowe na tym poziomie rozgrywek, żaden koń nie został jeszcze zbity. W tym momencie mój rywal wykonał ruch, który zaburzył równowagę na polu bitwy.

„Gambit ladacznicy” czyli Królowa na c7

Królowa na c7. Ruch szalenie odważny, a jednocześnie absolutnie genialny! Czarny zagrywa swoją królową w pole rażenia białego gońca, próbując skusić go, by ten porzucił swoje stanowisko, pozostawiając białego konia bez ochrony! Sytuacja białego wydaje się być beznadziejna. Czego by nie zagrał, koń może zostać zbity!

Biały odpowiada „Pasem cnoty” – wieża na c1

Biały jednak wie, że cielesne pokusy to nie wszystko. Odrzuca wyuzdaną propozycję Czarnej Królowej i zakłada „Pas cnoty” zagrywając wieżę na c1.

„Ricardo” czyli goniec na e5

Czarny się jednak nie poddaję. Widząc, że kobiece wdzięki nie działają na białego gońca i gra gońca na e5. Ruch ten w nomenklaturze szachowej zwany jest „Ricardo” na cześć brazylijskiego tancerza, którego zgrabne pośladki niejednego już mężczyznę powiodły do moralnego zatracenia. Zwróćcie uwagę, że jeśli biały goniec da się skusić ciałem swego ciemnoskórego kolegi, czarny koń tylko czeka, by wjechać w niego od tyłu, eliminując go z gry!

„Nie chce być już napalony, chcę być po prostu szczęśliwy”

Biały jednak wie, że chwila uniesienia jest niczym wobec wiecznego szczęścia. Przesuwa wieżę na c7, zakładając pas cnoty na Czarną Królową i szykując się do zwalenia czarnego konia. Czarny jest w sytuacji bez wyjścia. Widząc to, poddaję grę i, jak nakazuje tradycja, popełnia seppuku, używając do tego tępego noża.

Jak widzicie, gra w szachy jest pełna emocji. Gracz musi walczyć nie tylko ze swoim adwersarzem, ale przede wszystkim z własnymi słabościami. Jeśli też chcecie spróbować swych sił w starciu z elitarnymi graczami, wskakujcie na discorda, gdzie członkowie Załogi chętnie przetestują Wasze możliwości. Poza tym mam w planach zorganizować turniej szachowy z atrakcyjnymi nagrodami, także wchodźcie, ćwiczcie, a może dostąpicie zaszczytu pokonania mnie na szachownicy.

To tyle z mojej strony, dziękuję i do usłyszenia, następna akutalka w moim wykonaniu już na 100% będzie o robakach, jak obiecywałem.

Buziaczki.
~Kastratore

Jak widać, założyciel grupy tak zaangażował się w szachy, że pisze o nich niezbyt subtelne fanfole. Co się dzieje z dzisiejszą starocią, ja pierdolę.
~Szyzumik

Mieruko: 5
Ta typiara od śledzi, nie pamiętam tytułu xD: 7

Nie wiele brakło, a byśmy zapomnieli. Oto wasze obligatoryjne memy

Dlaczego Azur Lane to najbardziej wierna historii gra na rynku, albo słów kilka o mej miłości do okrętów i 2d cycków.

Dzisiejszą aktualkę sponsoruje teoretyczny szef grupy, czyli nikt inny jak Kastrat! TL;DR – obdarzył nas on wspaniałym felietonem o marynarce wojennej, animowanych biustach i jakichś chujowych gachach. A myślałem, że lekcje ekonomii to definicja nudy xD
W każdym razie jestem tu tylko po to, żeby zamieścić linki do rozdziałów. Enjoy or somethin’.
~Szyzumik

REKRUTACJA ZIOMUSIE WPADAĆ NA DISCORDA ROBIĆ SKANALCJE Z ZAŁOGĄ BOMBOWCA!!!!!!111111oneoneone
~Kastratore

Linki do rozdziałów:
YRYR 11 – https://mangadex.org/chapter/1197401/1
YRYR 12 – https://mangadex.org/chapter/1197406/1

Dzisiejszy wpis miał być na zgoła inny (bardziej entomologiczny temat), jednakże lektura rewelacyjnej książki Iana W. Tolla „Pacific Crucible, War at Sea in the Pacific, 1941-1942” sprawiła, że po raz kolejny zostałem zszokowany, jak gra o dwuwymiarowych anime dziewczynach, w skąpych zazwyczaj ubraniach, potrafi wierniej odzwierciedlać historię od innych produkcji, które na domiar złego mają czelność nazywać się „historycznymi” (tak, World of Warships, do ciebie ta aluzja).

Na początek wypada przedstawić główny przedmiot moich dzisiejszych dywagacji. Azur Lane to mobilna gacha, prosto z Państwa Środka, w której głównymi obiektami pożądania są antropomorficzne okręty wojenne z okresu II wojny światowej, reprezentowane, a jakże, przez anime dziewczynki. Sam koncept uczłowieczania okrętów nie jest niczym nowym. Większość z Was zapewne kojarzy Kantai Collection, chociaż pewnie mało kto miał okazję grać w grę, jako że nie doczekała się ona premiery poza Japonią, to być może oglądaliście anime, a już na pewno widzieliście niejednego hentajca z dziewczynami z KanColle, jako że seria ta jest znana z płodzenia niewiarygodnej wprost ilości pornograficznych treści (bez stresu, wszystkie linki są, w miarę, SFW). Nie jest to oczywiście jedyna gra z seksownymi okrętami, nie jest to też prekursor gatunku. Zainteresowanych tematem, odsyłam na jutuba (filmik po angielsku, może w którejś następnej aktu podejmę ten temat w języku Kochanowskiego)

Wracając jednak do Azur Lane, tym co wyróżnia ją na tle innych podobnych produkcji, jest przywiązanie do historycznych detali. Nawiązania do prawdziwych faktów z życia pierwowzorów czasem przyjmują formę umiejętności postaci, odnoszących się do wydarzeń w czasie służby okrętu, lub do szczegółów konstrukcyjnych. Czasem historyczne ciekawostki przemycane są w dialogach. Dziś jednak chciałbym się przyjrzeć historii, jaka zawarta jest w samym projekcie postaci, w szczególności w ilustracjach. Często są to sprawy oczywiste na pierwszy rzut oka. I tak HMS Hood podobnie jak w rzeczywistości uzbrojona jest w osiem dział kaliber 381mm, wraz z artylerią średniego kalibru w postaci dział kaliber 140mm w pojedynczych podstawach. Oba te rodzaje uzbrojenia odwzorowane w ilustracji Hood w grze. Ciekawostką jest umieszczenie na grafice (na prawej dolnej wieży) wyrzutni niekierowanych pocisków rakietowych (ang. Unrotated Projectile tu widoczne na wieży innego okrętu – HMS Nelson). Była to broń przeciwlotnicza, która jednak okazała się być mało skuteczna. Jej specjalny związek Hood związany jest z tym, że amunicja do niej stanęła w ogniu na chwilę przed tym, jak Hood eksplodowała podczas swojego ostatniego starcia z pancernikiem Bismarck. Co prawda komisja badająca przyczyny jej utraty stwierdziła, że nie miało to wpływu na ostateczny los okrętu, nie mniej jednak wszystkie wyrzutnie zostały po tym incydencie zdemontowane z reszty floty.

Często jednak nawiązania są mniej oczywiste, i wskazują na to, że ludzie pracujący nad tą grą mają więcej niż tylko powierzchowne zainteresowanie historią. Pozwólcie, że przedstawię Wam kolejne dwie postacie. Oto siostry USS Lexington i USS Saratoga Obie zostały zaprezentowane to w stylu „magicznej dziewczynki”, ekwipunek obu nawiązuje to ich rzeczywistych form (pokład lotniczy, charakterystyczna nadbudówka, wieże z działami kaliber 8 cali, czy wreszcie wieńczący ich głowy komin). Nie to jednak wywarło na mnie największe wrażenie, a ogólny projekt postaci.

Marynarze to przesądny gatunek ludzi. Widocznie zamknięcie na długie miesiące w metalowej puszcze dryfującej po bezkresnym oceanie, konieczność powierzenia swojego życia kupie stali unoszącej się, zdawać by się mogło wbrew wszelkiej logice, na powierzchni wody, sprawia, że zaczynają oni wierzyć w zjawiska nadprzyrodzone. Z tego samego powodu częstym zjawiskiem jest nadawanie ludzkich cech i przydomków okrętom. I tak Lexington wśród amerykańskich marynarzy miała opinię „dobrze wychowanego” okrętu i doczekała się pełnego szacunku przydomku „Lady Lex”. Jej siostra była zaś „tą złą” z dwójki rodzeństwa i uznawana była za kapryśną i temperamentną. Jak widać. Ma to odzwierciedlenie w projektach postaci. Lexington jest modelową starszą siostrą, elegancką i poważną, podczas gdy jej młodsza siostra zdaje się być psotna i pełna energii.

To oczywiście jedynie wierzchołek góry lodowej, jeśli chodzi o historyczne ciekawostki poukrywane wśród dwuwymiarowych cycków. Kto wie gdzie patrzyć, znajdzie wiele smaczków poukrywanych w różnych zakamarkach. Takie przywiązanie do detali sprawia, że Azur Lane pozostaje moją ulubioną gachą po dziś dzień. Jeśli Szyzumik jeszcze kiedyś dopuści mnie do pisania aktu, to z pewnością uchylę rąbka innym bohaterkom.

Dziękuje za uwagę, w nagrodę dla tych, którzy wytrwali do końca mam zestaw magicznych numerków z bohaterkami dzisiejszej aktualizacji. Oto one:
HMS Hood – 284524
USS Saratoga – 318902

Po więcej magicznych numerków, historycznych faktów, pijackich tyrad i po ogólnie cmentarny klimat zapraszamy na naszego discorda. Przypominamy również o trwającej rekrutacji na WSZELKIE stanowiska. Członkowie załogi mają dostęp to ekskluzywnego kanału, który służy głównie jako miejsce, gdzie po pijaku wylewam swoje żale, bądź zaganiam Szyzumika do roboty. Dobra zabawa gwarantowana!
~Kastratore